bruiloft
Blijf op de hoogte en volg jos en mieke
14 Januari 2013 | Gambia, Brusubi
Bruiloft…..
Adu the sister from mum Manneh, eigelijk een nicht, maar alles wordt hier sister genoemd trouwde vrijdag. Ik heb zelden zo’n gelukkige vrouw gezien, ze was jaren alleen met een dochter, nu ging ze opnieuw trouwen. Wij kennen haar net, ze kookt voor ons, maar waren zeer welkom. De aanvangstijd die wij hollanders willen weten was niet duidelijk, we besloten net naar 1 uur te gaan. In Bakau dicht bij de krokodillenpoel, woont Adu, bij haar ouders. We konden er niet komen met de bus, maar Adu pikte ons op. Helaas was de compound niet rolstoeltoegankelijk, geen probleem wij kregen een plek bij de buren en de tussenpoort ging open.We zijn er 3 uur geweest en hebben het nodige aanschouwt! Er waren alleen maar vrouwen, allemaal mooi aangekleed, ze zaten op gehuurde stoeltjes. Adu bewoog zich tussen deze menigte. Ik heb de vrouwen niet geteld maar er waren er veel. Achter ons werd gekookt op houtskool, grote potten, friends doen dat, het rook er heerlijk. Adu verkleedde zich in 3 uur 3 keer, dat is gebruikelijk, steeds zag ze er mooi uit en wilde ze met Jos op de foto. Ik nam deze foto,s maar er liep ook een heuse fotograaf rond, met een recorder om te filmen, met extra verlichting een bouwlamp! Je wordt afzonderlijk gefilmd en gevraagd je wensen voor de bruid uit te spreken, dat hebben we gedaan!!!!
De bruidegom was er niet, het was een echt vrouwengebeuren. Er werd gedanst , gezongen en er vond een ritueel plaats van het geven van geld. Charitys noemen ze dat hier. Het geld gaat over en weer in de handen van de vrouwen, ze dansen rondom de bruid, die al het geld aannneemt. Ik zag een oude vrouw, die had haar 10 dalasis met een veiligheidsspeld op haar borst geprikt. Je geeft wat je kan, zeggen onze jongens, alles is goed. Soms zijn er cadeaus, maar niet vaak, mensen hebben vaak niets. We hebben heerlijk gegeten, allen uit een schaal, zoals gebruikelijk hier en we kregen mier-zoete baobabjuice, het feestdrankje bij uitstek. In middels welbekend bij veel volgers van ons………om 4 uur zijn we gegaan, het trouwen moest nog steeds plaatsvinden, maar Adu ging naar de kapper, om 5 uur zouden prayers zijn, die 2 uur in beslag zouden nemen, dat vonden onze jongens te lang…..eten in Brusubi had de voorkeur, ik was de kok!!!
Morgen komt Adu weer, niks wittebroodsweken, ze woont nu op de compound bij haar nieuwe man, hij vindt het okay dat ze hier is bij de blue house.
Gelukkig maar…….ik kook erg graag, maar het is een hoop werk met zoveel mensen en meer dan ooit hebben we veel te doen voor De Stichting. Onze zending is gisteren binnen gekomen, een volle truck die je hier gewoon langs de straat huurt en onze bus zat bom-vol. We hebben alles uitgezocht, gesorteerd en genummerd….we gaan alles verspreiden voor Remco komt, dan volgt ons volgende project, schoenendozen van kinderen uit Leende voor Gambiaanse kinderen, er komt 2 kuub heb ik me laten vertellen, geweldig!!!
Fons, ze kennen je nog, zijn op de hoogte van de vorderingen van Fonske, ben trots op hem!
Annie ze weten van je komst, ik heb trouwens Kissema leren strijken hier, je bent zo welkom.
Bee, bedankt voor al je lieve mails. Ton wil je dit uitprinten voor Hans? Toos je kleren zijn erg gewild!!!
Liefs voor allen, tot de volgende keer.
Even nog een mooie: llamin vertelde dat hij als wij er niet zijn brood eet met een beetje boter en hete thee……waarom, om zijn stomach (maag) op te warmen!!!!Het is maar dat je het weet, idee????
Adu the sister from mum Manneh, eigelijk een nicht, maar alles wordt hier sister genoemd trouwde vrijdag. Ik heb zelden zo’n gelukkige vrouw gezien, ze was jaren alleen met een dochter, nu ging ze opnieuw trouwen. Wij kennen haar net, ze kookt voor ons, maar waren zeer welkom. De aanvangstijd die wij hollanders willen weten was niet duidelijk, we besloten net naar 1 uur te gaan. In Bakau dicht bij de krokodillenpoel, woont Adu, bij haar ouders. We konden er niet komen met de bus, maar Adu pikte ons op. Helaas was de compound niet rolstoeltoegankelijk, geen probleem wij kregen een plek bij de buren en de tussenpoort ging open.We zijn er 3 uur geweest en hebben het nodige aanschouwt! Er waren alleen maar vrouwen, allemaal mooi aangekleed, ze zaten op gehuurde stoeltjes. Adu bewoog zich tussen deze menigte. Ik heb de vrouwen niet geteld maar er waren er veel. Achter ons werd gekookt op houtskool, grote potten, friends doen dat, het rook er heerlijk. Adu verkleedde zich in 3 uur 3 keer, dat is gebruikelijk, steeds zag ze er mooi uit en wilde ze met Jos op de foto. Ik nam deze foto,s maar er liep ook een heuse fotograaf rond, met een recorder om te filmen, met extra verlichting een bouwlamp! Je wordt afzonderlijk gefilmd en gevraagd je wensen voor de bruid uit te spreken, dat hebben we gedaan!!!!
De bruidegom was er niet, het was een echt vrouwengebeuren. Er werd gedanst , gezongen en er vond een ritueel plaats van het geven van geld. Charitys noemen ze dat hier. Het geld gaat over en weer in de handen van de vrouwen, ze dansen rondom de bruid, die al het geld aannneemt. Ik zag een oude vrouw, die had haar 10 dalasis met een veiligheidsspeld op haar borst geprikt. Je geeft wat je kan, zeggen onze jongens, alles is goed. Soms zijn er cadeaus, maar niet vaak, mensen hebben vaak niets. We hebben heerlijk gegeten, allen uit een schaal, zoals gebruikelijk hier en we kregen mier-zoete baobabjuice, het feestdrankje bij uitstek. In middels welbekend bij veel volgers van ons………om 4 uur zijn we gegaan, het trouwen moest nog steeds plaatsvinden, maar Adu ging naar de kapper, om 5 uur zouden prayers zijn, die 2 uur in beslag zouden nemen, dat vonden onze jongens te lang…..eten in Brusubi had de voorkeur, ik was de kok!!!
Morgen komt Adu weer, niks wittebroodsweken, ze woont nu op de compound bij haar nieuwe man, hij vindt het okay dat ze hier is bij de blue house.
Gelukkig maar…….ik kook erg graag, maar het is een hoop werk met zoveel mensen en meer dan ooit hebben we veel te doen voor De Stichting. Onze zending is gisteren binnen gekomen, een volle truck die je hier gewoon langs de straat huurt en onze bus zat bom-vol. We hebben alles uitgezocht, gesorteerd en genummerd….we gaan alles verspreiden voor Remco komt, dan volgt ons volgende project, schoenendozen van kinderen uit Leende voor Gambiaanse kinderen, er komt 2 kuub heb ik me laten vertellen, geweldig!!!
Fons, ze kennen je nog, zijn op de hoogte van de vorderingen van Fonske, ben trots op hem!
Annie ze weten van je komst, ik heb trouwens Kissema leren strijken hier, je bent zo welkom.
Bee, bedankt voor al je lieve mails. Ton wil je dit uitprinten voor Hans? Toos je kleren zijn erg gewild!!!
Liefs voor allen, tot de volgende keer.
Even nog een mooie: llamin vertelde dat hij als wij er niet zijn brood eet met een beetje boter en hete thee……waarom, om zijn stomach (maag) op te warmen!!!!Het is maar dat je het weet, idee????
-
14 Januari 2013 - 07:29
Sebas:
Weer fijn om mee te genieten van jullie bijzondere avonturen! Enjoy mucho!!!
Sebas! -
14 Januari 2013 - 09:55
Jozef Van Iersel:
Mooi verslag Mieke. Zie uit naar het volgende. Groeten aan Jos. -
14 Januari 2013 - 12:39
Rianne:
Weer een leuk verslag om te lezen Mieke, goh je krijgt er wel zin in om er ook eens bij te zijn.Hier is het koud hoor en we hebben weinig zon, geniet dus maar van die goeie keus die jullie destijds hebben gemaakt om hier een 2de nest te bouwen. Veel liefs van Rianne, ook namens Jan -
14 Januari 2013 - 20:20
Annie Pennings:
Gelukkig kunnen nog meer mensen strijken.
Geweldig toch, je gaat naar 'n bruiloft en van het echte gebeuren krijg je weinig tot niets mee.
Toch een goed verhaal, ik tel de weken/dagen af, nog net niet de uren maar dat komt over 'n paar weken.
De groetjes uit Aalst -
15 Januari 2013 - 01:13
Jos En Mieke :
Solomon vertelde dat zijn body al aan het slapen was maar zijn ogen wilde niet......
de spullen uit Zevenbergen doen het goed, vooral de lepels zijn in trek.We vonden ook nog een sleutelhanger met sleutel en een half rolletje king pepermunt.....alles uit het verzorgingshuis, lachen -
15 Januari 2013 - 22:37
Det En Leo:
Hallo Miekeen Jos. Het gaat goed daar in Gambia dat lees ik in de verslagen. Hier in Nederland is het winter geworden,er licht een flink pak sneeuw,en de eerste maraton op natuur ijs is gereden. Hopelijk hebben jullie geen last van de onrust in Mali. Dat is toch niet zo ver van jullie vandaan.Gr Leo en Det
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
