40 - Reisverslag uit Brusubi, Gambia van jos en mieke - WaarBenJij.nu 40 - Reisverslag uit Brusubi, Gambia van jos en mieke - WaarBenJij.nu

40

Blijf op de hoogte en volg jos en mieke

19 Januari 2013 | Gambia, Brusubi

Prayers


40 dagen geleden overleed de vader van Laminneke, Volgens moslimgebruik komt de familie na 40dagen bij elkaar om te bidden. Men noemt het charitys. De hele familie is er dan. Dit is een hele grote groep, uitleg geven hoe hier families in elkaar zitten is bijna onmogelijk, ook vanwege het feit dat moslims 4 vrouwen mogen hebben. Iedereen is brother and sister, onderscheidt wordt gemaakt om uit te leggen dat je from tthe same mother or father bent. Laminneke’s vader woonde met Laminneke’s stiefmoeder, zijn eigen moeder woont in Lamin.(dorpsnaam). Laminneke is verantwoordelijk voor het hele gezin. Maar op zo’n dag als vandaag komen de “elders” de oudere mensen, voornamelijk broers van vader, die gaan praten na het bidden wat meer dan 6 uur gaat duren, over hoe het nu verder gaat. Krijgt Laminneke het huis, gaat het naar moeder of wordt het verkocht. Hoe de uitslag ook is, Laminneke blijft degene die verantwoordelijk is dat het gezin te eten heeft, schoolgeld wordt betaald etc.

Een hele andere samenstelling op een compound (waar families wonen) is in Sabbory, een plaats achter Brikama waar mum Manneh ons bracht. Een village met bijna niets, er is geen school, kinderen moeten ver lopen om onderwijs te krijgen. De grote wens daar is om een eigen school te bouwen, wij willen gaan kijken of we met hulp dit kunnen realiseren. Daarover waarschijnlijk volgend jaar meer. De familie leeft op een hele speciale manier, men is daar erg tradioneel bezig met het geloof, ze leren de kinderen de koran, Arabische les wordt er gegeven, onder een boom. Niet alleen de kinderen van vader krijgen les,er zijn daar heel veel kinderen die gebracht zijn door hun ouders om hier les te krijgen. Er hangt een hele andere sfeer, geen gillende kinderen die om een minti vragen,erg gedisciplineerd, zittend,kijkend naar ons, luisterend naar vader. De kinderen (ik denk dat ik er wel 40 zag) variëren in de leeftijd van 18 tot 0.
Er is geen stromend water, er is een well (put) en er is geen elektriciteit. Heel indrukwekkend.

Onze familie breidt zich ook aardig uit. Kissema kreeg een zoon, zijn tweede. Laminneke verwacht een baby, Lamin the neighbour verwacht een kind, Ousman de elektricien krijgt een kind, Iry the timmerman heeft een dochter van 3 maanden. Noah in Bunjaidu krijgt zijn 7e kind in Februari.We hadden al een trouwerij er kan er zo nog een volgen ,llamin heeft grootse plannen!! Kortom veel celebrations….
Hier op onze compound gaat het leuk, we zijn op elkaar ingespeeld, eenieder heeft zijn rol, dat bevalt goed en geeft veel leven in de brouwerij. Gisteren hebben we een plek gemaakt waar we een attaja-terras gaan maken, we gaan met het gehele team een mozaïek maken van stenen over heel de wereld, ook schelpen…….(jos en ik hebben opruiming gehouden en alles naar hier verzonden). Waarschijnlijk wordt dit ook de plek voor de moeder en vader van Jos, symbolisch, mijn schelpen die ik ooit opraapte voor ons mam zijn hier ook en een steen van Sjefje! Iedereen werkt eraan mee. Grootse plannen. Het lijkt een traditie te worden om ieder jaar een familyteam-kunstproject te maken.

Morgen mogen we op een verjaardagpartij, men viert hier soms de verjaardag van kinderen. Er is dan wederom lekker eten en cake. We gaan het bekijken, in Bakau deze keer bij Ebrima, hij is bij grandmum, zijn moeder woont in Amerika, maar om de familie te leren kennen is hij voor een jaar hier!Dat is hier heel gewoon om je kind af en toe bij iemand van de familie te brengen.

Kiss heeft zijn zoon Ablay ook hier, zijn vrouw is met de baby thuis. We genieten van dit 3jarig mannetje. Hij denkt dat hij in Europa is. Hij achtervolgt me de hele dag, zegt me letterlijk na, of het Engels, Nederlands of dialect is, we lachen wat af met hem. Hij gaat in de groep op, zo gemakkelijk, zo vanzelfsprekend, iedereen zorgt voor hem, alle mannen, is heel vertederend.

Nog wat nieuwtjes: Vandaag een voetbalwedstrijd gezien, men droeg de shirts van Oirschot-Vooruit, gesponsord door het Vrijthof (hadden wij de home-train3daagse). Het andere team droeg de shirts van RKSV-Boxtel, was voor ons leuk Boxtel won met 1-0!
Solomon heeft vandaag Jos geholpen, voor beiden een uitdaging!


Tot volgende keer, liefs.





  • 19 Januari 2013 - 03:00

    Sebas:

    Hola! Klinkt alsof jullie je ritme aardig hebben gevonden! Fijn. Leuk om te lezen, bijzonder. Hier veel goed, stabiel, cocoon weer. Geniet van alle soorten warmte!

    Liefs van sebas

  • 19 Januari 2013 - 16:43

    Tess:

    Wat hebben jullie het toch weer goed daar! De kriebels om terug te komen zijn er dan ook zeker..
    Leuk om te horen dat ze er allemaal weer zijn, zelfs met of bijna met kind! Wat gaat de tijd toch snel met die mannen! Veel plezier en ik wacht op het volgend reisverslag.. Liefs Tess

  • 21 Januari 2013 - 20:48

    Annie Pennings:

    Hoi Jos en Mieke,

    hier mijn bijdrage vanuit Oostenrijk. Onverwacht naar de sneeuw met goede vrienden van mij. Ook van hieruit kan ik jullie blijven volgen en de mooie verhalen blijven lezen. Het contrast met nu zal erg groot zijn. Maar ik kijk er erg naar uit om naar jullie toe te komen.

    Tot snel.

    groetjes Annie

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

jos en mieke

gambia is ons moederland,we overwinteren er om dicht bij onze dierbare vrienden te zijn....we gebruiken onze tijd om de doelen van onze stichting na te streven. Wereldwijd toegankelijk is een breed,veelzijdig begrip wat zeker toepasbaar is in Gambia, voor de kinderen voor een healtcentrum en voor onze vrienden.......

Actief sinds 05 Juni 2008
Verslag gelezen: 435
Totaal aantal bezoekers 174710

Voorgaande reizen:

27 December 2013 - 29 Maart 2014

Vol verwachting

30 December 2012 - 25 Maart 2013

thuis in the blue house

Landen bezocht: