creativiteit - Reisverslag uit Brusubi, Gambia van jos en mieke - WaarBenJij.nu creativiteit - Reisverslag uit Brusubi, Gambia van jos en mieke - WaarBenJij.nu

creativiteit

Blijf op de hoogte en volg jos en mieke

08 Maart 2013 | Gambia, Brusubi

Creativiteit


Ja, de titel is veelomvattend, vooral hier in Gambia. Van niets iets maken is hier een dagelijkse bezigheid, ook wij doen dat veelvuldig. Wat doe je als er ongeveer geen diesel meer is in het land. Urenlang wachten met je jerrycan ( in line) om dan te horen dat alles op is en er de volgende morgen bijgetankt zal worden. Jos had een idee, we hebben vorig jaar van het Boalteam 4 jerrycans cadeau gekregen, 2 ervan gebruiken we zelf. Met deze kannen en 2 busjes (dat van laminneke en de onze) stonden we zaterdagmorgen bij de pomp…….4 personen waren ermee gemoeid, dus 4 keer 25 liter!!! iedereen mag 1 keer tanken!!!!
2 uur wachten,……hot koffie drinken, wat kletsen, spelletje doen op de i-pot, wat rond kijken, je verbazen over het geduld van alle gambianen aan de pomp, de mogelijkheid krijgen om hot-coffee te verkopen………..We deden het totdat Sabba een huisvriend ons belde dat een eind verderop een pomp was die ook inmiddels Diesel had en het was er niet druk.We namen het risico, jawel binnen 5 minuten hadden we al onze Diesel. Onze gasten die eraan kwamen en wij konden weer vooruit….

Als je hier met toeristen rijdt ben je aan allerlei regels gebonden, Laminneke rijdt in een groene bus en kocht zich in bij het Senegambiahotel….hij mag daar staan en proberen trips te bemachtigen. Hij is er even niet, dus huurde wij zijn bus voor onze gasten, Llamin zou de gids van de week worden.

Mooi niet, de 1e dag werd zijn rijbewijs al ingenomen en de papieren van de bus. Hij was niet bevoegd met toeristen te rijden vertelde de politie. Na wat praten kreeg hij ze terug. Helaas de volgende dag op weg naar het eerste uitstapje werd hij weer aangehouden, alle gasten moesten uit de bus, nu werd alles ingenomen, inclusief de bus, hij reed zonder “taxilicht”.
Zeer creatief verzon Llamin om met Jos naar het politiestation te gaan, een gehandicapte inzetten kan misschien helpen. Jos taktisch zoals altijd begon met een mooie groet in het madinka, (ja hij vordert snel, sommige mensen die hem aan de telefoon krijgen denken dat ze met een Gambiaan spreken) , dat hielp, we zouden s’middags na 14.00 uur alles terug krijgen, dan was de agent weer in dienst die alles innam…hij had de papieren mee naar huis. Hoezo een dossier op het bureau?


Deze story heeft nog meer kanten gehad, het duurde allemaal langer, dus hebben we Dennah gevraagd om onze gasten te rijden, zijn bus was beschikbaar!

Laminneke is weer in ons midden, ons familyteam is weer compleet. Hij is een grote ervaring rijker.
Zo ook Annie, ze was 2 weken bij ons, we hebben ervan genoten.
We hebben nu nog ruim 2 weken te gaan, wat gaat de tijd snel. Van Iry de timmerman, heb ik 2 schitterende oeroude planken gehad,we zijn nu druk om een nieuwe tafel te maken, de andere plank is zo mooi van zichzelf, die gaan we gebruiken als kunstwerk. Iry heeft nu de belofte dat ik zijn workshop kom organiseren, hij kan er niet meer binnen, kan niks meer vinden. Ja soms kunnen dingen met een gesloten portemonnee.
Iry is ook degene die leerlingen op gaat leiden, we gaan hem hierin ondersteunen.

Sabba onze buurjongen (inmiddels ook zeer vaak bij de blue house) door de gasten “sabbelen” genoemd, wil Nederlands leren, hij vroeg me om iedere dag 5 woorden te geven, hij oefent ze dan, de volgende dag zegt hij ze en wil 5 nieuwe woorden. Ik heb hem het woord onomatopee genoemd, obligatie, Luilekkerland, slagroomtaart en discussie!!!!Hij spreekt nu de toeristen aan met onamatopee…..bubbels do u remember? Hahaha,

Het schoenendozenproject loopt als een trein,we zijn er bijna klaar mee. De gift ter ere van de geboorte van Keete gaan we volgende week naar Kubuneh brengen. Solomon en Sarr (2 jongens van 20) gaan met mij in de jeep de honneurs waar nemen.
Morgen komt het kindje van Annelies, Fatou met haar familie op bezoek, ze heeft er weer een nieuw zusje bij, Annelies ik heb prachtige foto’s.

Wandelclub van Annie, jullie donatie gaat naar de familie van Sabba, hij kan ze 2 keer een zak rijst geven, hij was zo blij!!!!!Dank je wel namens hem, de kaart die jullie schreven koestert hij.

Verder wil ik jullie allemaal feliciteren met de eerste zonnestralen, we kregen er vele berichten over. Geniet ervan, zoals wij hier.

Liefs Jos en Mieke


  • 08 Maart 2013 - 17:08

    Sebastian:

    Weer bijzonder! Mooie beschrijving weer Mieke! Heel veel groeten aan de big family!

    Sebas!

  • 08 Maart 2013 - 22:42

    Jan En Joke:

    Hoi Mieke En Jos
    Wij hebben al jullie reisverslagen gelezen,en je voelt dat jullie je daar zo thuis voelen ,tussen jullie mensen.
    Alleen jammer dat het zo vlug gaat,het lijkt holland wel.
    Geniet er nog van,en tot???
    Groetjes Jan en Joke.

  • 09 Maart 2013 - 13:05

    Bea:

    hoi jos en miek en familie
    het is al weer afgelopen met de zon
    nu krijgen we weer vorst ijzel en sneeuw
    dus geniet nog maar effen van jullie zon
    tot over twee weken
    ons bee

  • 09 Maart 2013 - 18:02

    Hans:

    Leuk om te horen dat alles m.u.v. de diesel naar wens verloopt.
    Jammer van de taxi-bussen maar dat komt wel goed, als je tijd hebt, dus blijven genieten.
    Met betrekking tot het weer in Nederland kan ik zeggen dat de zon op de vlucht is geslagen en de winterjas en sneeuwbanden weer uit de kast kunnen worden gehaald. Voor morgen 10 maart wordt weer sneeuw verspeld
    Maart roert weer stevig zijn staart
    Blijf nog maar even daar in Gambia
    Groetjes aan allen
    Els en Hans

  • 12 Maart 2013 - 11:37

    Jozef:

    Weer genoten van het verslag. Nog veel plezier de laatste weken. Tijd vliegt om.

  • 19 Maart 2013 - 18:43

    Anja Bogaars:

    Hoi Mieke en Jos. Het is een lange tijd geleden dat ik heb gereageerd, maar nu ben ik er toch weer. Mijn verontschuldiging hiervoor. Ik lees dat het met jullie allemaal goed gaat. En dat de tijd voor jullie er bijna op zit (snik, snik). De reden dat ik niet meer gereageerd heb is, dat ik in het ziekenhuis gelegegen heb. Ik heb namelijk ongeveer een maand in het ziekenhuis gelegen, met zware lithium vergiftiging.(van eind Januari tot eind Februari). Ik was op de B.W. al buiten kennis, en toen hebben ze mij met de ziekenbroeders en de brandweer naar beneden gedaan en toen in de ziekenauto naar het ziekenhuis gebracht. De eerste kleine 3 weken heb ik in coma, of buitenbewust zijn geweest. Daarna ben ik weer bij gekomen, Maar ik kon niet meer op mijn benen staan. De eerste dagen dat ik weer wakker was begon ik 's nachts te hallicuneren. Dit vond ik zeer eng. Toen kreeg ik van de spychiater weer langzaam mijn oude medicijnen terug, en toen ging het wat beter. Daarna veel oefenen met het staan op mijn benen die steeds schokte, en vervolgens moest ik met de fysiotherapie stukje voor stukje wat meer gaan doen. Toen ik met de rollater kon lopen mocht ik terug naar huis, maar dat viel heel zwaar, want ik moest zoveel mogelijk mijn taken hervatten, en dat viel niet mee. Verder moest ik nog naar de cardioloog terug, omdat ze mijn hartslag niet naar beneden kregen, en vorige week moest ik naar het diagnostisch cenrum, en daar was mijn hartslag nog verder omhoog gegaan en het hartfilmpje was niet goed en het meten van mijn bloedruk lukte totaal niet, dus die moest ontzettend laag zijn. En dat verklaarde mijn continuwe moeheid. Nu gaat het wel beter maar nog niet zoals ik het zou willen. Ik loop nog steeds met die rollater, al gaat het wel met toeren wat makkelijker. Op mijn kamer probeer ik zoveel mogelijk los te lopen, maar dat gaat moeizaam, hoewel het soms goed gaat. En gisteren was mijn hartslag eindelijk eens gedaald.

    Maar goed zo. Genieten jullie nog maar even van het mooi Gambia, want het is voorbij voor je het weet. Mijn zus was vorige week ook naar Gambia geweest, waarop ik meteen zei:"Doe mieke maar de groeten". Maar ze wist natuurlijk niet wie jullie waren en waar jullie zaten in gambia.
    Maar ik wens jullie nog een fijne voortzetting daar.
    Groetjes: Anja Bogaars, en we hopen jullie weer gauw en gezond te zien.

  • 20 Maart 2013 - 16:43

    Nico Maas:

    Hoi Mieke en Jos,

    Mooie en minder mooie ervaringen daar in Gambia, maar uiteindelijk komt het toch allemaal goed.
    Fijn dat de schoennendoosactie goed verloopt en julli veel kinderen blij kunnen maken. Hoe is het bezoek van Mario verlopen? ik hoop dat hij voldoende informatie heeft om de container die naar Gambia komt goed te laden dat Lamin als jullie naar huis zijn de spullen op de juiste plaats kan bezorgen.
    Ook dat komt goed.
    Ik wens jullie nog een fijn verblijf daar en geniet van het mooie weer want er ligt nu in Leende weer 3 cm sneeuw.
    Groetjes Ine en nico Maas

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

jos en mieke

gambia is ons moederland,we overwinteren er om dicht bij onze dierbare vrienden te zijn....we gebruiken onze tijd om de doelen van onze stichting na te streven. Wereldwijd toegankelijk is een breed,veelzijdig begrip wat zeker toepasbaar is in Gambia, voor de kinderen voor een healtcentrum en voor onze vrienden.......

Actief sinds 05 Juni 2008
Verslag gelezen: 608
Totaal aantal bezoekers 174712

Voorgaande reizen:

27 December 2013 - 29 Maart 2014

Vol verwachting

30 December 2012 - 25 Maart 2013

thuis in the blue house

Landen bezocht: