Gambia experience - Reisverslag uit Brusubi, Gambia van jos en mieke - WaarBenJij.nu Gambia experience - Reisverslag uit Brusubi, Gambia van jos en mieke - WaarBenJij.nu

Gambia experience

Door: jos en mieke

Blijf op de hoogte en volg jos en mieke

16 Juli 2011 | Gambia, Brusubi

gambia experience

Good morning, slape goed? Wat een vertrouwde woorden…….we horen ze weer. We zijn thuis in ons blauw huis, the blue house....De reis was goed, via Brussel, wat een gedoe om een plek voor je auto te vinden, is een verhaal op zich. New experience zeggen ze hier dan, laten we het daar maar op houden.
Ons welkom was als vanouds, llamin zwaaiend met zijn lange armen en zijn big-smile, Laminneke met de grootste glimlach ooit, Pa op en neer lopend, blij en trots. Ze waren overdonderd toen ze zagen wat er in de tas zat, ik onderbouwde het met een uitleg, mocht snel weg. YES , weer gelukt. De meeste indruk maakte ik met het verhaal toen ze een telefoontje zagen,ze wilde het pakken, ik zei dit is voor Dad manneh in Bunjaidu, bel hem maar als je het niet geloofd....Na 6 tassen openen met alleen maar kindervoetbalschoenen gaven ze het op.

Thuis waren onze andere vrienden van ons familyteam. Kissema, Moses, de buren, Na zo,n korte tijd denk je er is niks veranderd, vergeet het maar. Tegenover ons is het kindervoetbalveld nu omheind met een fence, er komt een huis. Voor wie? De 2e vrouw van de president! Het wordt nog wonen op stand.....achterons in het zandstraatje bouwt men driftig voor de generaal van het leger, volgens llamin komt er dan veel beveiliging in de buurt, veilig dus! Kunnen we ons watchmenshouse sluiten vroeg ik??? Dat nooit wat hem betreft hij leeft hier als een prins. Llamin is aan een volgende stap begonnen, hij maakt de fence rondom zijn plot, we gaan vandaag kijken, de plek voor mijn rond huis blijft zegt hij. Je weet het maar nooit of ik beslis om daar inderdaad een rond huis te bouwen, kan een mooi uitvlucht zijn in de winter. Het is vanaf het begin mijn wens! Ik zie het al voor me, samen met Fatou, mum zittend op de veranda, kijkend naar de baobabbomen, en mijmeren over haar kids, dochters in Amerika, zoons waar ze zo trots op is. Sarr was hier, we bezochten zijn nieuwe werkplek, hij is een beginnend journalist. Hij krijgt les van Jaw, zijn broer. Hij moet veel boeken lezen, maar dat bevalt hem niet, novelles, het is niks voor hem zegt hij. Met Sarr is het altijd leuk praten, hij is erg geinterreseert in geschiedenis en vraagt het hemd van je lijf. Enne hij heeft het boek mee wat Jos ooit kocht, in 3 maanden nederlands leren, hij wil met me in onze taal spreken. Zijn broer wil het ook leren, maar ik zie hem meer bezig met andere dingen,we spreken af dat we af en toe alleen maar nederlands spreken. Laminneke is echt te gek, hij spreekt het heel goed, we deden zelfs een examen, wat je nodig hebt als je naar nederland wilt komen, hij wist alles. Laminneke werkt erg hard, heeft veel trips, ondanks het laag-seizoen. Llamin gaf hem die business, 15 denen zijn hier op het moment en reizen wat af. Els en ik leven nu als God in gambia, we zijn al in de bookshop geweest om te onderzoeken of er goed lesmateriaal is, voor ons project in Bunjaidu. We waren in Brikama, kochten stof voor Gambiaclothes,(els laat het ook hier achter), We waren bij Nurse de zus van kissema,Lisa haar schoonzus was er niet, is in spanje bij haar husband. Heel fijn voor haar. Haar man (broer van kiss) werkt daar voor de familie, ze zag hem jaren niet.Dat is hier all in the game....werken voor je familie, proberen in europa geld te verdienen. Iedereen doet dat op zijn manier, het is voor veel mannen een grote droom om daar te komen, Je hebt dan status, zeker als je trouwt met een vrouw van europa. Ik heb hier zo mijn eigen mening over en probeer het hier in huis uit te leggen dat dit vaak tot veel verdriet lijdt en bijna geen kans van slagen heeft. De cultuurverschillen zijn zo groot en de kans om werk te vinden te hebben is zo klein. We praten nu ook veel over de economische crisis, wat er allemaal verandert op dit moment met de bezuinigingen van onze huidige regering. Frans en Gabrielle, die hier nu 5 jaar werken in het Healthcentrum verbazen zich ook over onze verhalen. Het wordt er niet mooier op.
Mooi is wel het woord als ik denk aan onze trip van de week naar Bunjaidu, waar we onze projecten hebben. De toiletten bij het schooltje zijn klaar, de ruwbouw, Het schooltje is nu gesloten, zomervakantie, maar de juf vergezelde ons. Els en Ami raakte niet uitgepraat. 2 leraressen uit 2 continenten maar met hetzelfde gevoel en bewogenheid. Ze zaten uren te kletsen op het grote bed, midden in de kamer van Pa Manneh. Foto’s laten later zien hoe het eruit zag. Voor mij gaf dat de vrijheid om alle families te bezoeken in het dorp (kissema en llamin zijn gelijk gevlogen om hun ding te doen). Ik was bij Noah en al zijn kinderen, omringd door ik denk zo,n 20 kinderen uit het dorp. We bezochten de Alkola, en zaten onder de boom, in het midden van het dorp. De kindjes lopen als een lint achter je aan. Tijdens zo,n bezoek ga je terug met een verse mango, een vrucht ik zag hem nooit eerder, KABA, smaakt fris, je kan er juice van maken, met wat suiker , maar ook met zout en maggi,is het te eten en het helpt als je een hangover hebt,(lees kater). Bunjaidu is arm, maar als we er zijn delen ze alles met ons.Via de zandwegen reden we ook naar ons landbouwproject, ongelooflijk, alle onkruid was weg, de watchmenshouse voor de z.g. APENVERJAGER is bijna klaar. Het mooie van naar dat project rijden is dat je overal mint ruikt het groeit langs de weg, als je het aan raakt, de auto doet dat vanwege de smalle zandpaadjes, is dit een lust voor de neus.mmmmm. Er bloeit nu ook erg veel, de regentijd is een beetje begonnen, maar zeker niet zo heftig als de laatste zomer. De mensen wachten er wel op, het is droog hier.Onze tuin is een waar paradijs, de vogels vleigen af en aan, hele kleintjes in alle kleuren. Onze veestapel heeft zich uitgebreid, we starten met 4 duiven, nu vliegen er 15. Ik zie het niet zitten zoveel, maar als je de argumenten van de jongens hoort hoe leuk het is smelt je. Kissema had de mooiste, het is een waar theater hier, de duiven geven me iedere dag een half uur performence!!!!How they act? It is beautiful Mieke. Hahaha ik kijk liever naar Sulaman, de nieuwe zoon van onze mariamme, vandaag precies 3 weken uit, hij komt dagelijks mee, hij heeft al op alle bedden geslapen, iedereen loopt er wel een keer mee rond, een hulende baby kan niet , die moet je sussen.Vogende week gaan we shoppen, Hans en els vroegen om mariamme een kraamcadeau te geven, ze wil graag een bedje voor de nu grote broer Gabriel, en een fietsje, we gaan erop uit. Mosus gaat vandaag inventariseren wat de kosten gaan worden om zijn auto te repareren, had een ongeluk, kan nu niet werken. Solomon is denk ik vandaag onder de pannen, heeft het cadeau van Cindy gekregen, oh dat gezicht sprak boekdelen toen hij het pakje open maakte.Pa heeft grootse plannen,is ook aan het bekijken en bestoken....Kissema is nu in Brikama, moest langs komen bij grootvader, de gevolgen van het gesprek daar zijn groot.hij heeft vanavond een optreden, wij zijn fans gaan mee. Volgende week gaan we de cheque innen van buurman en buurman, en een cd opnemen,. Kiss en llamin hebben een tekst gemaakt, het gaat over ons project, wat door Samen Verder ondersteunt wordt.Els zingt mee, en wij genieten mee.....Jos volgt ons per telefoon........het ga jullie goed, veel liefs uit een warm,groen Gambia

  • 16 Juli 2011 - 11:01

    Sebas:

    Wauw Mieke,

    Heel fijn allemaal! En fijn om te lezen! Geniet met volle teugen! Abrazos!

  • 22 Juli 2011 - 16:22

    Det En Leo:

    Hallo Mieke en Els daar in Gambia het is weer net of je niet in Eindhoven bent geweest .Je kunt natuurlijk veel doen in deze dagen dat je daar bent en kijken of alles nog goed draait .Maar dat zal wel en de mensen daar zullen ook wel mee opletten.Ik heb nog wel een lekker idee om van de duiven over last af te komen.Leo is nu bij Jos om de toer te kijken en een hapje te gaan eten.Gr Det

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

jos en mieke

gambia is ons moederland,we overwinteren er om dicht bij onze dierbare vrienden te zijn....we gebruiken onze tijd om de doelen van onze stichting na te streven. Wereldwijd toegankelijk is een breed,veelzijdig begrip wat zeker toepasbaar is in Gambia, voor de kinderen voor een healtcentrum en voor onze vrienden.......

Actief sinds 05 Juni 2008
Verslag gelezen: 198
Totaal aantal bezoekers 174912

Voorgaande reizen:

27 December 2013 - 29 Maart 2014

Vol verwachting

30 December 2012 - 25 Maart 2013

thuis in the blue house

Landen bezocht: