women have to sit down

Women have to sit down…..vrouwen moeten beneden in de boot zitten!


Gisteren, we waren op weg naar Bunjaidu, was er een nieuwe ervaring! We reizen altijd met de kleine bootjes, met de locals, omdat we het wachten van de ferry te lang te sloom vinden. Wat gebeurde er…..ik als vrouw net op de boot gezet door zo’n sterke gambiaan, die me in zijn nek neemt! Ik moest een plek nemen in het ruim…..dat dus niet. Het allermooiste van zo’n tocht is om te zien hoe we varen, je kan dolfijnen spotten, je kan een heel leuk praatje hebben met je buurman..etc dus ik ga echt niet in het ruim zitten. Els onderging het wel, ze had veel lol met allemaal vrouwen,misschien was ik te voorbarig? We genoten beiden. In Bunjaidu was het thuis komen, Fatou ,het kindje van Annelies, vloog me om mijn nek, ik ken haar nu 6 jaren, ze is en blijft lief.Ik kan nu met haar praten ze leert engels, het gaat goed. Ook dankzij Annelies woont ze nu in een prachtig huis, haar vader bouwde het van het sponsorgeld, Fatou slaapt nu eindelijk met haar zus in een eigen bed. Ze hebben nu ook een kast in huis staan, geweldig, enne daar prijkt de foto van mum Annelies, zoals ze hier genoemd wordt. Bunjaidu heeft veel kinderen, ze waren er allemaal, de school is nog dicht, maar met Els en mij gingen ze allemaal mee om alle vernieuwingen te zien. Het ziet er erg mooi uit, kindvriendelijk schoon en fris. Chapeau voor samen verder die ons ondersteunde met een donatie!
We waren ook in een ander dorp een paar dagen terug, ook veel kinderen, maar dan opgenomen door een gambiaan, die ze onder een boom les geeft, een school is er simpelweg niet. The mum van llamin bracht ons daar. We hebben een goed gesprek gehad met de owner, de iman, de vader…..graag heel graag willen we hier iets betekenen. Els was erbij, ze heeft veel aantekeningen gemaakt en gaat hiermee verder in Nederland. We missen haar nu al……hopelijk was de reis goed Els.Je hebt alweer veel gemist….Kissema heeft de djembees getest, de klank is nog goed, ze hebben vervolgens wel in de zon gestaan om de (vellen) te laten relaxen aldus Kiss. De papaya (gift uit Bunjaidu) is al op. Solomon maakte er een smooty van, mmmmm mix van verse papaya, vers sinaasappelsap en melk…in de blender! (ja die hebben we hier een) geen suiker, alleen de healthy sugar from the fruit! Zoals ze dat hier zeggen.
We moesten wel geduld hebben voordat het klaar was, de electric was off, heel gewoon hier, je leert ermee omgaan.

Vrijdag gaan we naar de bruiloft, Adou (Adama) gaat trouwen, ze kookt en wast voor ons.
Gisteren had ze een vastendag om God te bedanken. Vanaf vandaag bereid ze zich voor, dus Kok Mieke mag aan de slag….heb er zin in. Ook ons familyteam , wil graag de mix proeven van Afrikaanse ingrediënten met een hollands invloedje!!!!!!!! Trouwens wat ons zeer verheugd en wat ontzettend heerlijk en relaxed werkt is dat iedereen hier op de compound exact weet wat zijn taak is, het is hier echt een mix van Gambia en Nederland, wat nu in 6 jaar opgebouwd is….Kissema is de creater van de mooie schalen eten, hij verzorgd ook het ontbijt. Is hij er niet dan neemt LLamin het over. Laminneke helpt Jos , maakt verse jus en doet alle afwas. Solomon doet ook de afwas en vervangt Laminneke als hij werkt. LLamin doet de tuin, regelt veel zaken. Jos is Na Keba, de oude wijze man, adviseert, verzint klussen, onderhoud burencontacten en speelt de God in Afrika, ik ben de Last lady from Brusubi, wat dat inhoud is niet te beschrijven, maar geloof me het is in een lange ruk genieten……..
Jantje ,gefeliciteerd, jammer dat je niet op de koffie kwam..

Ton ook gefeliciteerd, met jouw geluk,
Els succes morgen.
Allen tot gauw….