openheid
Door: jos en mieke
Blijf op de hoogte en volg jos en mieke
18 Februari 2012 | Gambia, Brusubi
Openheid,
Wat een titel hé? Kan vanalles zijn….Ook hier in Gambia. Soms is het zo heerlijk hoe onze vrienden dingen vertellen, zo open zo puur, zo enthousiast. Maar toch hoor je tussen de regels hun bezorgdheid over het feit dat ik stukken schrijf op deze site. Ik voel me dan niet vrij, ik wil delen, onze ervaringen aan vrienden en familie vertellen, maar helaas uit respect voor eenieder hier, wetende dat deze site openbaar is schrijf ik niet alles, maar ik wil uit de grond van mijn hart beloven dat we het in geuren en kleuren vertellen face to face.
Dan is dat probleem ook weer getekkeld………..Laminneke is druk hij is de guide voor Jacqueline en Theo, ze zijn hier voor een week. Ze waren gisteren hier, was emotioneel, het weerzien, maar ook hun reactie, we zagen door hun ogen weer eens goed hoe prachtig we het hier hebben.
Ons huis is echt heel mooi en praktisch en makkelijk, Beiden laminnen willen ooit als ze gaan bouwen dat Jos hun tekening maakt. De veelal protserige huizen die hier veel te groot gebouwd worden is inmiddels niet meer hun stijl, ze waarderen het praktische meer en meer.
Open is het hier altijd, soms kun je niet bevatten wie hier op een dag langs komen. Vrienden uit Bakau die goede dag komen zeggen aan llamin.
Nenneh die weer voor ons gebatikt heeft Zo mooi, en ze maakt nog meer, ik heb haar gevraagd nieuwe dekbedovertrekken te maken voor in Eindhoven, zijn ze mee bezig, de hele familie helpt daaraan mee.
2 Buurvrouwen zijn hier ook geweest om Mariamme te helpen met de was te doen, we hadden zoveel, ze hebben onafgebroken 3 uur met zijn drietjes met de hand alles gewassen, baby’s komen dan mee, liggen ergens of hangen op de rug van mama, geen probleem hier.
Iry de Carpenter(timmerman) heeft hier het een en ander gesloopt, termieten hadden wat deurstijlen opgevreten, waarschijnlijk een bouwfout, geen beton onder het hout geplaatst, maar rechtstreeks in de grond. Hij is hier graag Iry, gaf ook aan dat hij wel een schilderijtje wilde schilderen en toegevoegd wilde worden aan ons familiteamkunstwerk (mooi woord voor scrabble)!
Ousman de elektricien komt ook nog geregeld langs, niet om te werken, maar gewoon even goedendag zeggen. At ook mee, dat is hier heel gewoon, als het etenstijd is, eet je mee. Doen wij ook andersom. Het eten is niet zoals in Nederland, we eten van een bord, ieder gebruikt zijn eigen hoekje, het bord is uiteraard wel wat groter….
Gabriel het zoontje van Mariamme weet nog niet zo goed dat hij in zijn eigen hoekje moet eten, pakt overal wat. Steeds meer mensen eten met een lepel, maar ook nog velen met hun hand, zeer sierlijk maakt men een bal van rijst, altijd met je rechterhand en je propt het in je mond.
Gabriel was ook uit met ons, met een volle bus hebben we het dorp van de president bezocht afgelopen maandag. Mariamme stelde dit voor. Ze had haar broer gevraagd ons te vergezellen, hij woont daar met zijn familie.Het zou het ons veel makkelijker maken om alles te zien. Het dorp van de president ligt achter Brikama, je rijdt een uur het binnenland in. Een uur momenteel, velen jaren gelden deden we er meer dan 3 uur over. Maar de president heeft de laatste jaren erg veel nieuwe wegen aan laten leggen, wat zeer gewaardeerd wordt door iedereen. Er zijn daar zeer veel dieren werd ons verteld, de president heeft dat geregeld. Iedereen wilde het wel zien, llamin was de enige die niet mee ging om persoonlijke redenen.We zagen de dieren, inderdaad hielp de broer van Mariamme ons, echt iedere 10 meter was er in het dorp een militaire stop.Hij kende ze allemaal, dus het was steeds gelijk doorrijden. We zagen struisvogels, krokodillen, kamelen, koeien, hyena’s, wilde honden, slangen. Onze gambiaanse vrienden keken hun ogen uit. Wij genoten van hen. Met name de struisvogels vonden ze ongelooflijk, een bird groter als een paard. De eieren leken wel “voetballen”.
We bezochten ook de familie van Mariamme, ze is een Jola ,de president ook, hij bouwde flats van 4 hoog voor zijn stamgenoten. We keken onze ogen uit! Het was een mooi weerzien voor Mariamme, veel familie en haar man is daar als soldaat aan het werk. Veel vliegen in een klap. Veel gastvrijheid en heerlijk eten.
Ik ga ermee stoppen, ook hier heb ik al een naam, heel open laten ze me dat weten. Laminneke het meest momenteel!
Ik Klets teveel!
Maar toch nog even: Sebas, je wordt op je wenken bediend toch???
Anna, jazeker breng ik het voor je mee, fijn om wat van je te horen, bereid je maar vast voor, ook Anja dat ik nog niet voor de helft heb geschreven wat we hier meemaken, kunnen we leuke avonden mee vullen als ik straks weer terug ben,Okay? Marijke succes met de ragout, ik bel zondag Hans even op, beloofd is beloofd! Bea bedankt voor al je nieuwtjes…..en allen anderen, ook de jarige van afgelopen tijd, heel veel liefs en tot gauw……
Jan en Joke, we hebben een bestemming voor jullie gift, de mum van Solomon, Annie met jouw gift ga ik naar de markt met de mum van moses. Bedankt , heel erg.
Wat een titel hé? Kan vanalles zijn….Ook hier in Gambia. Soms is het zo heerlijk hoe onze vrienden dingen vertellen, zo open zo puur, zo enthousiast. Maar toch hoor je tussen de regels hun bezorgdheid over het feit dat ik stukken schrijf op deze site. Ik voel me dan niet vrij, ik wil delen, onze ervaringen aan vrienden en familie vertellen, maar helaas uit respect voor eenieder hier, wetende dat deze site openbaar is schrijf ik niet alles, maar ik wil uit de grond van mijn hart beloven dat we het in geuren en kleuren vertellen face to face.
Dan is dat probleem ook weer getekkeld………..Laminneke is druk hij is de guide voor Jacqueline en Theo, ze zijn hier voor een week. Ze waren gisteren hier, was emotioneel, het weerzien, maar ook hun reactie, we zagen door hun ogen weer eens goed hoe prachtig we het hier hebben.
Ons huis is echt heel mooi en praktisch en makkelijk, Beiden laminnen willen ooit als ze gaan bouwen dat Jos hun tekening maakt. De veelal protserige huizen die hier veel te groot gebouwd worden is inmiddels niet meer hun stijl, ze waarderen het praktische meer en meer.
Open is het hier altijd, soms kun je niet bevatten wie hier op een dag langs komen. Vrienden uit Bakau die goede dag komen zeggen aan llamin.
Nenneh die weer voor ons gebatikt heeft Zo mooi, en ze maakt nog meer, ik heb haar gevraagd nieuwe dekbedovertrekken te maken voor in Eindhoven, zijn ze mee bezig, de hele familie helpt daaraan mee.
2 Buurvrouwen zijn hier ook geweest om Mariamme te helpen met de was te doen, we hadden zoveel, ze hebben onafgebroken 3 uur met zijn drietjes met de hand alles gewassen, baby’s komen dan mee, liggen ergens of hangen op de rug van mama, geen probleem hier.
Iry de Carpenter(timmerman) heeft hier het een en ander gesloopt, termieten hadden wat deurstijlen opgevreten, waarschijnlijk een bouwfout, geen beton onder het hout geplaatst, maar rechtstreeks in de grond. Hij is hier graag Iry, gaf ook aan dat hij wel een schilderijtje wilde schilderen en toegevoegd wilde worden aan ons familiteamkunstwerk (mooi woord voor scrabble)!
Ousman de elektricien komt ook nog geregeld langs, niet om te werken, maar gewoon even goedendag zeggen. At ook mee, dat is hier heel gewoon, als het etenstijd is, eet je mee. Doen wij ook andersom. Het eten is niet zoals in Nederland, we eten van een bord, ieder gebruikt zijn eigen hoekje, het bord is uiteraard wel wat groter….
Gabriel het zoontje van Mariamme weet nog niet zo goed dat hij in zijn eigen hoekje moet eten, pakt overal wat. Steeds meer mensen eten met een lepel, maar ook nog velen met hun hand, zeer sierlijk maakt men een bal van rijst, altijd met je rechterhand en je propt het in je mond.
Gabriel was ook uit met ons, met een volle bus hebben we het dorp van de president bezocht afgelopen maandag. Mariamme stelde dit voor. Ze had haar broer gevraagd ons te vergezellen, hij woont daar met zijn familie.Het zou het ons veel makkelijker maken om alles te zien. Het dorp van de president ligt achter Brikama, je rijdt een uur het binnenland in. Een uur momenteel, velen jaren gelden deden we er meer dan 3 uur over. Maar de president heeft de laatste jaren erg veel nieuwe wegen aan laten leggen, wat zeer gewaardeerd wordt door iedereen. Er zijn daar zeer veel dieren werd ons verteld, de president heeft dat geregeld. Iedereen wilde het wel zien, llamin was de enige die niet mee ging om persoonlijke redenen.We zagen de dieren, inderdaad hielp de broer van Mariamme ons, echt iedere 10 meter was er in het dorp een militaire stop.Hij kende ze allemaal, dus het was steeds gelijk doorrijden. We zagen struisvogels, krokodillen, kamelen, koeien, hyena’s, wilde honden, slangen. Onze gambiaanse vrienden keken hun ogen uit. Wij genoten van hen. Met name de struisvogels vonden ze ongelooflijk, een bird groter als een paard. De eieren leken wel “voetballen”.
We bezochten ook de familie van Mariamme, ze is een Jola ,de president ook, hij bouwde flats van 4 hoog voor zijn stamgenoten. We keken onze ogen uit! Het was een mooi weerzien voor Mariamme, veel familie en haar man is daar als soldaat aan het werk. Veel vliegen in een klap. Veel gastvrijheid en heerlijk eten.
Ik ga ermee stoppen, ook hier heb ik al een naam, heel open laten ze me dat weten. Laminneke het meest momenteel!
Ik Klets teveel!
Maar toch nog even: Sebas, je wordt op je wenken bediend toch???
Anna, jazeker breng ik het voor je mee, fijn om wat van je te horen, bereid je maar vast voor, ook Anja dat ik nog niet voor de helft heb geschreven wat we hier meemaken, kunnen we leuke avonden mee vullen als ik straks weer terug ben,Okay? Marijke succes met de ragout, ik bel zondag Hans even op, beloofd is beloofd! Bea bedankt voor al je nieuwtjes…..en allen anderen, ook de jarige van afgelopen tijd, heel veel liefs en tot gauw……
Jan en Joke, we hebben een bestemming voor jullie gift, de mum van Solomon, Annie met jouw gift ga ik naar de markt met de mum van moses. Bedankt , heel erg.
-
19 Februari 2012 - 13:49
Rempie:
Wat tof, de presidant, ach, de dieren wel natuurlijk. Leg de rode loper maar uit, (ahum!) hoor! sumbu
-
19 Februari 2012 - 13:51
Rempie:
Maareh .....29 graden maar? brrrrrrr. -
21 Februari 2012 - 20:26
Theo En Jacqueline:
lieve mensen, wat een land is Gambia..
Wij waren een weekje te gast in Gambia, hebben gelogeerd in een hotel badala ,een lokaal hotel,vraag maar aan lammineke, die heeft ons geregeld opgehaald en weer netjes afgeleverd.haha
We zijn uiteraard ook heeeeel veel bij Mieke en Jos geweest, en hebben genoten van alle hectic die daar aanwezig is.
Een dag uit het leven van Jos en Mieke is erg leuk, en je weet niet wat een dag allemaal brengt,maar wel heel veel liefde en goedheid.
Wat een mooi en prakties huis staat daar. En iedereen kan mee eten .
Het was zelfs zo ,er kwam een man,die iets aan de elekticiteit moest doen, maar die kwam aan, begon met bidden,heeft wat zitten kletsen, heeft mee gegeten, en is weer naar huis gegaan,met de mededeling, ik kom morgen wel terug hihi .
En dit kan daar allemaal..
We hebben iedereen leren kennen die daar woont,en heel veel echt Gambia gezien.
Het was gewldig, en we zullen het nooit vergeten.
Lieve groetjes iedereen die dit leest,
Theo en Jacqueline -
26 Februari 2012 - 09:07
Anna Van Gaalen:
Hoi Jos en Mieke.
Wat een mooie verhalen. We zien het zo voor ons(en zijn echt niet jaloers,hoor)! Kan ik niet een gebatikte
2x 1 persoons dekbedovertrek met instopstrook plus kussenslopen plus tafelkleed vierkant, bestellen(voor mijn b&b)? Hebben we sowieso een goede reden om naar Eindhoven te komen!
Groetjes aan iedereen,
Anna, Dien en Jenny(logeert hier dit weekend).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
