huisperikelen

Huisperikelen

Deze titel kan natuurlijk vanalles betekenen, is ook zo, het gaat over bevindingen na bijna 5 weken met ons “jong”in een huis leven, en natuurlijk de bouw….
Tot nu toe hebben we al, 53 eieren gebakken, 5 keer 4 cups suiker gekocht, lees 5 kg. Ongelooflijk hoeveel suiker er hier gebruikt wordt, jos en ik komen aan 1 kg op jaarbasis in Nederland en dan nog voor het grootste gedeelte voor ons bezoek.
We kopen om de 3 dagen een wasmand vol sinaasappelen, we drinken elke morgen verse jus, vandaar! Er is een sinaasappelverkoopster die aan de deur komt, als wij kopen is ze klaar voor die dag, we betalen 150 dalasis (4 euro) voor zo’n mand. Voor ons is het very easy, we hoeven er niet voor naar de markt.
Green tea, iedere dag een pakje, de attaja komt van s’morgens vroeg tot sávonds laat aan ons voorbij, is een mierzoete thee,geschonken in een borrelglaasje, het maken van deze thee is een ritueel, duurt ongeveer een half uur. Onze eerste zak rijst hebben we ook al op, wel gedeeld met de familie Manneh, Lolo kookt voor ons, heerlijks de gerechten en makkelijk. We eten ook dagelijks een pond tomaten een komkommer en sla. Wij vinden het erg belangrijk dat we vitaminen binnen krijgen, helaas eten gambianen weinig groente. Water drinken we liters, het is hier winter,maar nog nooit zo warm als dit jaar, de laatste dagen was het afzien, 35 graden in de schaduw, om maar eens een voorbeeld te geven. Wat er ook doorheen vliegt zijn de stukken zeep, ik denk 2 stuks per week, er wordt hier wat af gedoucht….Ja we begrijpen nu wat beter onze familieleden die met pubers en wat ouderen kinderen in huis vertoeven, het vliegt er doorheen. Ik moet ook in de rij om een douche te nemen!!! Om een voorbeeld te noemen. Maar er is meer, we bouwen ook een huis, dus we moeten beslissingen nemen over vanalles en nog wat. We zoeken nu ramen, deuren etc. Leuke anekdote is dat we op zoek waren naar een schuifdeur voor onze slaapkamer, we wisten de maat, willen ons daaraan vasthouden omdat we denken dat het ook belangrijk is als er eventueel brand uitbreekt (laten we hopen dat dit nooit gebeurd), jos met bed en al eruit kan. Nu, dit is niet te begrijpen hier, daar mag je niet eens aan denken, dat is de goden verzoeken. We leggen ons hier maar bij neer. We zijn inderdaad TE vaak bezig met : dingen bedenken wat eventueel kan gebeuren. Dat is niet aan de orde hier! En achteraf dachten we ook in Eindhoven kan Jos ook niet met zijn bed naar buiten, we zullen dan ook hulptroepen moeten roepen, we weten dat we die in onze buurt gelukkig hebben, hier in Gambia is dat ook geen probleem, de hulpvaardigheid, met een vanzelfsprekendheid is hier de NATUUR.
Soms is er in ons huis ook onbegrip, 2 culturen tussen 4 muren zo’n lange tijd geeft soms misunderstanding!!! Hier hebben ze er een mooie uitdrukking voor. De tong en de tanden vechten ook wel ooit samen, ( je bijt weleens op je tong toch?) Maar desondanks horen ze bij elkaar………….Zo voelt het ook hier in dit huisje, we gaan ons nu opmaken voor de komst van ons aller Remco, die overal verwacht wordt en zeer zeker verbaasd zal zijn hoe de bouw vordert…..We kijken er met z’n allen naar uit, van zijn komst en zijn gezicht als we naar het huis gaan…Marie…..koekjes zijn al gehaald, kortom we zijn er klaar voor…Helaas zitten wij dan al op de helft!!!!Tot gauw Liefs jos, LLamin, Laminneke, Mieke